Daarom staakt De Vaart… een ode aan het onderwijs!
Wij staan met onze rug tegen de muur. Wij maken ons zorgen over de toekomst van het onderwijs en ons prachtige vak. Wij doen ons uiterste best om alle kinderen van goed onderwijs te voorzien, maar achter de schermen is de NOOD hoog. GOED ONDERWIJS… daar hebben alle kinderen recht op!
Het imago van het beroep heeft een negatieve klank gekregen; je hebt een hoge werkdruk, het salaris is vergeleken met andere HBO opgeleide beroepen laag en de erkenning…?
Maar… Waardering van de kinderen, je bent belangrijk voor kinderen, je doet er werkelijk toe. Over welk beroep kun je dit zeggen? Kinderen zijn voor ons cadeautjes; ze ontroeren, verrijken ons leven, ons beroep.
Wij leven in een consumptiemaatschappij, alles gaat snel, de wereld is hard, mensen lijken niet snel tevreden, het moet altijd meer. We willen het anders voor onze kinderen. Zó willen wij het niet.
Mensen in het onderwijs zijn gevoelsmensen, we hebben grote liefde voor de mens en vooral, liefde voor het kind. We worden ontzettend gelukkig van kinderen die wij mogen begeleiden in het groeien in wie ze zijn, opbloeien, zich ontplooien, enthousiast zijn over en betrokken zijn bij hun eigen leren.
Elke dag is anders en dat maakt elke dag bijzonder.
Onderwijs blijft in beweging, daarom moet je flexibel zijn. Je kunt jezelf als mens blijven ontwikkelen in het onderwijs. Je kunt je ei kwijt. Je hoeft niet vast te roesten. Je blijft de beste manier ontwikkelen om de kinderen te begeleiden in het opgroeien tot een positieve persoonlijkheid. Kinderen blijven, net als onze maatschappij, veranderen. Hierdoor blijf je ook jezelf ontwikkelen. Er is zoveel keuzemogelijkheid aan opleidingen om je te ontwikkelen in de richting die JIJ interessant vindt, die bij jouw school past.
Je geeft kinderen wat er ook gebeurt, het beste onderwijs. School is een veilige plek, waar je jezelf mag zijn.
We willen jonge mensen inspireren om ook kinderen in hun kracht te zetten, vertrouwen te geven in hun eigen kunnen.
We maken ons grote zorgen om het steeds grotere tekort aan leerkrachten.
Sommige dagen zijn met een gouden randje en ja, natuurlijk zijn er ook dagen dat je denkt ‘wat doe ik hier?’ Dan krijg je een knuffel of een prachtig compliment van een kind en je kunt over al je zorgen heen stappen.
Leerkracht zijn is ‘a way of life’, het zit in je DNA.
Of zoals Peter Heerschop zegt in zijn gedicht:
“Ik leer ze lezen, schrijven, bewegen, begrijpen.
Ik leer ze meemaken, meeleven, inleven,
Ik leer ze dat ze met iemand anders helpen ook zichzelf helpen.
Dat je van iemand iets gunnen nooit minder wordt.
Ik leg ze uit dat als ze een ander kunnen begrijpen dat ze meer zichzelf kunnen zijn.
Dat ze belangrijk zijn.
Dat jij, door wie jij bent, de ander verandert en andersom.
Dat je krijgt wat je geeft.
Alles in relatie.”
Leraar, het mooiste beroep! Daarom staakt De Vaart!
